Przed otwarciem Kanału Panamskiego do ruchu w dniu 15 sierpnia 1914 r., spór z Wielkiej Brytanii poszanowaniu interpretacji Hay-Pauncefote Traktatu powstało. Zgodnie z Panama Canal ustawy z 1912 roku, Stany Zjednoczone statków biorących udział w wybrzeża do wybrzeża handlu między portami USA miały być zwolnione z opłat kanał. Sir Edward Grey, brytyjski minister spraw zagranicznych, złożyła protest, twierdząc, że ustawa dyskryminuje Brytyjczyków i innych statków zagranicznych w sprzeczności z Traktatem, i zwrócił się do Senatu zrezygnować z akcji na rachunku, aby szczegółowe zestawienie piece cukiernicze może być wysłane, ale prezydent Taft podpisał ustawę z dnia 24 sierpnia.
W formalny protest złożony w dniu 9 grudnia, Grey oświadczył, że "gdy Hay-Pauncefote Traktatu opuścił Stany Zjednoczone wolne do budowania i ochrony piece cukiernicze kanału, ale wyraźnie utrzymuje zasadę artykułu VIII Clayton-Bulwer traktatu z 1850 roku, zagwarantowanie Anglia korzystania z kanału na całkowitej równości ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki ". W dniu 27 lutego 1913 r. wciśnięty do arbitrażu. W Stanach Zjednoczonych, brytyjski niezgody było powszechnie uważane za próby zakłócenia suwerennych piece cukiernicze Stanów Zjednoczonych prawa do uregulowania swoich handlu i używania kanału w jakiejkolwiek sposób własnego uznania.Mniejszości, kierowana przez republikańskiego senatora Elihu korzeni, uznał, że brytyjski sprzeciw opiera się na solidnych podstawach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz